In het schooljaar ‘68-‘69 is juf Joke met haar laatste stage bezig, voordat ze de opleiding afrondt en ze doet dit als kleuterjuf in Boekelo. Dit bevalt zo goed dat ze graag had willen blijven maar helaas was er geen plaats en start ze naar haar opleiding als kleuterjuf op een basisschool op het Deppenbroek. Na vier jaar vertrekt ze daar om naar Haaksbergen te gaan als hoofdleidster en dit doet ze zes jaar met plezier. Daarna stopt ze een aantal jaren met werken na zwangerschap en bevalling, dit was in die jaren niet anders mogelijk. Van vrouwen die waren bevallen werd verwacht dat ze thuis bij de kinderen bleven.

In 1983 kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan en wordt ze peuterleidster in Haaksbergen en in de jaren daarna is ze werkzaam binnen het basisonderwijs waarbij haar eerste klas groep vier is. Dit heeft ze acht jaar lang met veel plezier gedaan waarbij haar hart toch altijd bleef uitkijken naar het kleuteronderwijs.

In november 1991 krijgt juf Joke de kans en is er bij de Boekeloseschool een vacature voor kleuterjuf. Het is een zeer hecht en leuk team waarbij er acht jaar lang geen wisselingen van de wacht zijn, omdat een ieder het er reuze naar zijn/haar zin heeft. Na die acht jaar vinden er wel weer wisselingen plaats maar blijft het zeer prettig werken met elkaar.

Eind negentigerjaren begint juf Joke last te krijgen van prikkelingen in haar been en begint ze wat met haar been te trekken maar schuift deze tekenen nog aan de kant tot één van de kleuters haar wakker schut.

In eerste instantie komt er niets uit het onderzoek, maar in 2000, als de klachten weer zijn toegenomen, wijzen de onderzoeken uit dat juf Joke aan MS lijdt en aan een progressieve vorm ervan.

In 1998 wordt Ida Groot door de toenmalige directeur van de Boekeloseschool gevraagd of zij niet als vrijwilligster werkzaam zou willen zijn en dit lijkt haar erg leuk. Toentertijd waren het grote klassen met wel soms veertig kinderen en dan zijn twee paar ogen in de klas heel handig.

Vanaf 2000 krijgt juf Ida een ID-baan (= een In en Doorstroombaan, met als doel uiteindelijk een vaste baan) bij de Boekeloseschool. Voordeel is dat ze nu officieel aan het werk is i.p.v. als vrijwilliger, nadeel is dat ze uiteindelijk naar een vaste baan moet en het is de vraag of dit wel bij de Boekeloseschool kan.

Hoe heeft juf Joke het werk toch al die jaren kunnen doen?

Doordat juf Joke lichamelijk sneller achteruit ging dan verwacht werd ze steeds meer afhankelijk van de ondersteuning van juf Ida. Gelukkig werd deze ondersteuning ook door de Boekeloseschool mogelijk gemaakt. Daarnaast lagen juf Joke en juf Ida geweldig op één lijn, ze begrepen elkaar bijna zonder woorden, zijn alle twee praktisch ingesteld en hebben hetzelfde gevoel voor humor.

In de jaren daarna begon er bij de overheid steeds vaker de discussie rondom het opheffen van de ID - banen. De consequentie van het eventueel stoppen van juf Ida zou voor juf Joke betekenen dat zij haar werk ook niet meer zou kunnen uitvoeren. In 2006 komt het goede bericht dat binnen het Enschedese onderwijs nog zestien ID-medewerkers hun baan mogen behouden waaronder juf Ida.

In 2008 gaat het met de gezondheid van juf Joke snel achteruit en wordt het voor haar steeds moeilijker om haar werk uit te voeren. Voor de zomervakantie wordt dan ook duidelijk dat juf Ida niet kan blijven. Het is voor beiden een moeilijke keuze maar Juf Ida kiest voor een baan en is sinds kort werkzaam bij de Willem Wilminkschool en juf Joke kijkt uit naar haar afscheid.

Voor juf Joke betekent het dat ze weer tijd en energie heeft voor haar hobby’s zoals schilderen en een sociaal leven. Dit was de laatste tijd naast het werk bijna niet meer mogelijk. Ook worden zij en haar man opa en oma en daar kijkt ze erg naar uit en ze is al druk bezig om leuke dingen te maken voor de kinderkamer.

Voor de beide juffen is het echter duidelijk:, ondanks dat de laatste jaren beslist niet altijd de makkelijkste waren, waren het wel de mooiste!

Op vrijdag 6 februari nemen juf Joke en juf Ida officieel afscheid van de Boekeloseschool van 16:30 uur tot 18:00 uur.

Namens alle Boekelose kindertjes die van hen les hebben gehad en hun ouders:
Juf Joke en juf Ida hartelijk dank voor jullie geweldige en creatieve inzet en nog fijne jaren gewenst.