… op 1 oktober a.s. Jan en Anneke Broers 25 jaar het Café Restaurant De Windmolen runnen? En dat zij dit met veel plezier en toewijding doen? Maar toch ook binnenkort wel eens wat anders willen?

Precies kan Jan het ons niet vertellen, maar het café De Windmolen dateert volgens hem uit 1920. Uit de tijd dat de melkfabriek, ofwel de industrie in Boekelo kwam. Belangrijke (geld)zaken werden dan meestal in het café besproken.

In 1983 hebben Jan en Anneke het café/restaurant overgenomen.

Jan, voorheen werkzaam in een slijterij in Hengelo, en zijn vrouw Anneke, werkzaam als instellingskok en opgegroeid in een horecagezin in het Noord-Hollandse Westerblokker, vonden het een uitdaging om hier samen iets van te maken.

De Windmolen is 7 dagen per week geopend, de keuken 6 dagen.

Vanaf 11:00 uur staat de deur voor de gasten open tot ’s avonds 01:00 uur. De keuken, waar Anneke de meeste tijd doorbrengt, is tot 20:00 uur open en op zondag gesloten.

Jan en Anneke runnen door de week alles met z’n tweeën, en dat is hard werken! Op vrijdag, zaterdag en zondag worden ze geassisteerd door een aantal parttimers.

In de loop der jaren is er veel veranderd.

Het café heeft veel meer een sociale functie gekregen.

Vroeger betrof het voornamelijk een mannenaangelegenheid, tegenwoordig tref je ook steeds meer vrouwelijke gasten aan.

Ook het dronkenschap, dat vroeger nogal voorkwam bij de zogenaamde probleemdrinkers, komt eigenlijk niet meer voor.

En dan niet te vergeten de steeds strengere regels die de overheid de horeca oplegt. Zo stelt de Waren- en voedselautoriteit steeds hogere eisen. Op zich begrijpelijk, maar door alle formaliteiten wel erg arbeidsintensief.

Het rookverbod dat per 1 juli is ingegaan, veroorzaakt een 2-deling onder de gasten. Om het de rokers zo aangenaam mogelijk te maken, hebben Jan en Anneke buiten op het achterterras een rookhoek gecreëerd, zodat ze niet ver van het café, en dus de andere gasten, verwijderd zijn.

Leuk om te vermelden is een anekdote die Jan een 15-tal jaren geleden heeft mee gemaakt. De ons allen welbekende, maar ons helaas vorig jaar ontvallen ‘meneer Pastoor’ had de gewoonte om na het roken van zijn onafscheidelijke pijp, deze op een wel zeer harde manier uit te kloppen op een glazen asbak, hetgeen regelmatig tot gevolg had dat deze stuk ging door het geweld waarmee ‘meneer Pastoor’ meende zijn pijp te moeten reinigen.

Jan zag dit elke keer met lede ogen aan en zocht naar een oplossing. Hij stond op goede voet met de plaatselijke houtbewerker Huub Göttgens, een persoon wel bekend onder de oudgedienden van Boekelo. Hij legde zijn probleem voor en Huub zegde toe om een oplossing te vinden zodat de pastoor met de beste wil van de wereld geen asbak meer kon verbrijzelen.

Enige tijd later kwam Huub dan ook met een asbak van een zeer uitgelezen houtsoort. Een asbak met een diameter van plm. 30 cm. en een hoogte van plm. 12 cm. Voorwaar dus een onverwoestbare asbak die alleen voor ‘meneer Pastoor’ bestemd was en die hij tot de laatste dag heeft mogen gebruiken. Deze asbak kreeg daarna een plaats onder de bar en blijft daar, sinds het rookverbod is ingegaan, ook staan.   

De Windmolen heeft een vaste klantenkring.

De laatste 10 jaar is er duidelijk verjonging opgetreden.

De leeftijd van de gasten varieert van 20+ tot 85.

Overdag wordt er veel gebruik gemaakt van de 2 biljarttafels, met name door senioren. Ook de Biljart Vereniging Boekelo speelt hier het hele jaar door, zowel competitie als training.

Verder komen er regelmatig terugkerende groepen, zoals de Oude Motorenclub uit Boekelo, Trefpunt 50+, Plattelandsvrouwen en Plattelandsjongeren. Iedere zomer vindt er een schaakcompetitie plaats.

‘De bezoekers en de aard van het bezoek is veelzijdiger geworden’, aldus Jan. ‘Vroeger kwam men met name voor de drank, tegenwoordig voor de sociale contacten’.

Jan (64) en Anneke (60) willen er na 25 bruisende jaren mee stoppen.

Momenteel zijn ze op zoek naar een geschikte overname kandidaat.

Zodra deze gevonden is, zullen zij een heel ander leven gaan leiden.

In de afgelopen 25 jaar was er geen vrije tijd voor hen, dus ook geen tijd om hobby’s te ontwikkelen.

Anneke en Jan Broers in de ‘rokershoek’

op het achterterras

Jan is graag onder de mensen. Daarnaast is hij een echte bierkenner. Hij is dikwijls gevraagd voor het geven van lezingen, maar daarvoor ontbrak de tijd. 

Ook is hij zeer geïnteresseerd in cultuur en van plan veel te reizen, o.a. de treinreis met de TransSiberië Expres.

Anneke heeft straks meer tijd om haar familie in het westen van het land te bezoeken. Ook wil ze lekker gaan fietsen en zwemmen, zoals ze dat in het verleden gewend was en uiteraard met Jan op reis. 

Ook eindelijk eens leren omgaan met de computer is een van haar wensen.

Het zal wel even vreemd zijn voor Jan en Anneke Broers zonder 

De Windmolen, maar wij zijn ervan overtuigd dat ze snel aan de andere daginvulling gewend zullen zijn en zich prima zullen amuseren.

Wij wensen hen dan ook het allerbeste toe en dat ze samen nog lang  mogen genieten van hun welverdiende vrije tijd.

Gerrit Berteler en Ingrid Kuster